Kaibigan Entry - Emo nights!

F1 elimination round, kahit hindi ko napanood ang F1, damang dama ko ang harurot at tindi ng sagupaan sa F1, ba naman, ang tindi ng ingay! HARUROT kung HARUROT!

- - - - - - - - - - - -

neweys, nagkita kami ni JOSEPH VILLARAMA sa may Suntec City. Si joseph eh kaibigan ko from pinas na nakilala ko dahil mahilig din siya sa photography! Hanep ito mga pare! visitahin nyo site niya sa multiply http://bazti3.multiply.com. Lufet yan!

Nang makita ko si Joseph, astig! naalala ko ang lahat ng mga pinaggagagawa ko nung nasa Pinas pa ako. at kahit hindi kami nakapag-PICTURE PICTURE eh nakapag-usap naman kami.

Salamat nga pala joseph, you made me less homesick hahaha Next time ulit, sana apply ka na rin dito! Bale may plan din siya magwork dito pero bago yun siempre may aasikasuhin muna siya, kung anu man yun siya na ang nakakaalam.

Sa totoo lang, seeing friends here in Singapore is nostalgic, kahit sandali lang kami nagkakilala nitong si joseph eh parang close na close na kami, di naman kasi siya mahirap pakisamahan. At kung susumahin mo (I mean, tatanggalin mo pagiging naughty, mischievous and megalomaniac personalities ko) magkaparehas kami ng wavelength ni JOSEPH, parehas kaming GUAPO at MABAIT. kaya nagJIVE kaagad kahit sa multiply at YM lang kami nagkaka-usap.

Joseph, salamat talaga sa pagpunta mo dito, I hope hindi ka mag-sawa at mag-apply ka na dito para makapag-ipon ka na pang-business hehehe!

Mga kaibigan, SINGLE si JOSEPH with good standing in life. A BACHELOR blessed with MANY TALENTS, MANY MONEY and LOVE-MAKING SKILLS, sakto itong si JOSEPH!

nga pala, Joseph add mo na ako sa PLURK!!!

- - - - - - - - - - - -

Before I forgot, BORT DEI pala ng kaibigan kong si Sonny Adriano aka BONZ kahapon Sept 26. Well ngayon mas matanda na siya sa akin hehehe as of this writing TWENTY FIVE YEARS OLD na siya at ako eh TWENTY FOUR.

Four Years ko nakasama si Bonz sa ITC sa La Salle Dasma pero nung Oct 2007 lang nagsimula ang friendship namin. He belongs to another group kasi tsaka ang kaibigan niya talaga ay si Marvin Legaspi na kaibigan ko rin.

Actually ganito yan, since nagtatrabaho kami sa isang unit ni Marvin at napansin ko na close sila nung nagsisimula pa lang ang makulay na buhay ko sa La Salle, binalak kong paglayuin sila. Sounds like a telenovela no?

Hindi naman naging mahirap sa akin ang gawin ang Bongga sa Madilim na balak ko kasi at one point eh medyo, hindi naman nagkalamigan, nagkahiwalay lang sila ng landas. Dahil si Marvin most of the time eh kasama ko gumimik, pumasok sa ATENEO, at kumain tuwing lunch.

Remember one time marvin tuwing saturday eh pumupunta tayo sa Greenhills para bumili lang ng anime? hahaha I still remember that. Pati yung inutang ko sa iyong pera na nakalimutan mo na naaalala ko parin pero di ko babayaran hangga't di mo natatandaaan kung magkanu inutang ko hahahaha. Joke lang marvs, wala akong utang hehehe

Pero hindi ko alam kung paano sila nagkabalikan ulit. Medyo naging occupied ako nung mga last few months ko sa Pinas, di ko napansin na FRIEND na ulit sila, BESTFRIENDS na ulit.

Ayun so balik tayo kay Sonny, parang mas gusto kong ikwento friendship namin ni Marvs pero sige, isa siya sa mga tao na hindi ko binalak o ginusto na maging kaibigan, basta nangyari na lang ang nangyari. Ilan sa mga dahilan kung bakit ay ang mga sumusunod:

1. Magkakamay siya pag-kumakain, MAMATAY NA SA GUTOM HINDI AKO MAGKAKAMAY!
2. Ang lakas ng boses, Ako calm lang pero nakakadurog ng pagkatao!
3. Mukhang SANGGANO (Sorry Sonny), karamihan sa friendships ko pwedeng rumampa sa catwalk na kinaiinis ko, pwede naman ako di ba?
4. MAREKLAMO, tinututukan ko kaagad ng baril sa kukote para gawin nung tao ang gusto ko eh
5. HIGH BLOOD, hahahaha kahit HANDSOME CHUBBY ako di ako high blood.
6. RELIHIYOSO, kahit ako nagulat din eh, wala sa itsura.
7. LAGING LATE, ako di ako nalelate kahit kailan, dinidibdib lang ng mga kaibigan ko ang pagiging punctual kaya ang nangyayari nauuna sila sa venue at ako huling dumadating.
8. MAHIYAIN, aaminin ko na aspaltado ang mukha ko kaya di ako tinatablan ng hiya hahaha
9. NANINIGARILYO, binalak kong manigarilyo nun pero mas masarap mag-starbucks at magwaldas ng pera ng walang dahilan

Ilan lang yan sa mga naiisip kong dahilan kung bakit di ko siya ginusto maging kaibigan pero sabi nga ng mga wisemen at mga taong namatay na, lahat may pambalanse!

Hindi lahat dapat POSITIVE ENERGY dapat MAY NEGATIVE din. Oi, hwag ka magalit ha, di ko sinasabing NEGATIVE ENERGY ka dahil sa maitim ka. Ibig ko lang sabihin pambalanse ka!

Kung nanatili ako sa Pinas at dumating ang kaarawan ni Sonny na nadun ako, ang ireregalo ko sa kanya eh 2 bote ng METATHIONE (2 daw para makakita ng results sabi ni chris) at pangkiskis ng bakal para naman pumuti siya at maiba naman ang getup niya.

MGA GIRLS, SINGLE din itong si SONNY. Kaya kung naghahanap kayo ng boyfriend na gentleman, maganda smile, hindi boring, may sense kausap, singkit, hindi machicks, maputi at boyfriend material, please help yourself to get the name of the person I mentioned at the beginning of this entry. Dahil hindi si Sonny yun dahil siya ang tipo na challenging boyfriend, kaya kung gusto mo adventure na mababaliw ka, siya hanapin mo. WILD on the OUTSIDE but TAME in the INSIDE.

PERO kung gusto mo ng TAME, FINESSE AND CLASSY on the outside but wild in bed, intelligent and mysterious on the inside and also oooooozzzziiinnnnggg with RAW SEXUAL MAGNETISM na boyfriend! Aba come to me! hahahahaha!

naku, HAPPY BIRTHDAY NA LANG SONNY. Ang wish ko sa birthday mo, sana tumangkad ka at makahanap ka na ng GIRLFRIEND na magbibigay sa iyo ng gusto mo. MALAKING BOOBS. hahahaha joke lang.

- - - - - - - - - - - -

Nagpunta ako ng mall, naiinspire na naman akong magwaldas ng pera!

Eartquake, to hit Singapore

Kagabi, weird mang pakinggan, nanaginip ako na nasa office ako nang biglang lumindol! Mga 10 segundo kung tatantsahin ang tagal ng lindol. Intensity 10, ganyan ka OA ang lakas! At dahil it happens within the confines of my mind, hindi nakapag-react ang buong paligid at walang gumuhong pader, ang dahilan ng authorities may bumagsak na malaking puno sa MRT kaya gumuho ang MRT! No sense di ba?!

At ito pa, ang mga kasamahan ko sa trabaho, deadma! Work lang sila! Ako lang apekted! Mas gugustuhin yata nilang mamatay kaysa mawalan ng trabaho. Well anyway, sa panaginip lang naman yun.

According to deejay, hindi tinatamaan ng bagyo o lindol ang singapore. Kaya nga hindi maligaya ang mga bata dito kasi bukod sa hindi sila nakakasigaw ng "GUSTO KO NG FRIED CHICKEN!" eh nothing to look forward sila kapag malakas ang ulan, dahil tuloy tuloy ang pasok nila! Hindi nila alam yung STORM o BAGYO kaya kapag narinig nila iyon eh maghahang ang kanilang utak dahil hindi nila mapaprocess ito.

Sa dati kong work, sa DLSU-D, kabag nagbabadya pa lang ang bagyo talagang nakaabang na ang mga radar namin upang makasagap ng signal kung wala bang pasok kinabukasan. Kasi sa dati kong work, No Student No Work! Masaya na walang pasok pero in the long run kakasuka rin.

So naging panatag ako na walang lindol na magaganap dito sa Singapore. Wag lang na loobin ng Dios na parusahan ang over sa workaholic na mga tao dito sa bansang pinuntahan ko. Naku po ang mga HDB baka magiba, di pa man din ako nakakapagbayad ng renta.

Bandang hating gabi, nagising ako sa isang malakas na beep ng aking celfone. Nakatanggap ako ng message mula sa aking ate, and the text contains the following message

"Ton check mo nga how much airfare jeddah-singapore-jeddah 10 days [blank date]-[blank date] Pinayagan ako vacation boss ko. Pwd b ko magcrash sa rum mo?"

Hindi ako naniniwala sa kasabihan na may ibig ipahiwatig ang mga panaginip natin sa ating hinaharap, pero right now GUSTO KO NANG MANIWALA!

Mukhang lilindol nga sa Singapore! At ako lang ang tatamaan!

Help… [meek voice calling out from a pitch-black darkness cave]

Joke lang Ate! mas maganda sa EGYPT! hahahahahaha

Virgin ulit Ako! First Time Ko Ulit!

Plurk!

akala ko kung anu yun nung una, hindi ko kasi maintindihan kung anu kinaganda Plurk. Eh sa totoo lang ang pangit ng pangalan.

Hanggang sa sinubukan ko ito with my friend MARVIN. Ayun, naadik na ako. Hahahaha madalas PLURKER, madalas LURKER at kung minsan EPAL-rker.

Basta ang Plurk eh ginawa para sa maraming drama sa buhay. Sa mga taong maraming iniisip at kailangan nilang ilabas ang topak nila pati sa mga baliw na gusto lang mang-away.

~ ~ ~ ~ ~ ~

Bukas ang start ng trabaho ko sa UGL-Premas. Matagal ko nang hinintay ito, nagpa-extend pa ako ng pagtigil ko dito sa Singapore para lang makuha ko ang trabaho na inanais ko.

Nakipag away pa ako sa isang ahente ko para lang makawala sa trabaho na binigay niya sa akin. Napaka-choosy ko no? hahaha ganun talaga, ang laki ng difference ng ibinibigay ng Premas kumpara sa inoffer nya sa akin. Dun na ako sa bigger boobs salary package.

Pero ngayon ko naisip na hindi na pala talaga ako babalik sa La Salle. Na wala na pala akong espasyo sa mga opisina ng La Salle. Hindi pala bakasyon itong ginagawa ko sa Singapore, tunay na buhay na pala. Nasa bagong mundo na ako.

Hindi ko na makakatrabaho ang mga hinayupak cute at makukulit na people sa ITC at sa buong La Salle.

Bigla tuloy ako nagkaroon ng anxiety attack dahil ngayon lang nag-sink-in sa akin na RESIGN na pala ako at, gaya nga ng sinabi ng isang dating nagtrabaho sa La Salle, "ITC is my PAST."

Na sa tingin ko ngayon ay tama naman, I must leave many of my baggages I carried while I was working in La Salle but I will still carry some to remind me of my beginnings and my happy memories of ITC.

Bad Memories from ITC, BE GONE!!! Happy Memories, STAY!

ITC is My FOUNDATION.

~ ~ ~ ~ ~ ~

Gaya nga ng sinabi ko, bukas nga FIRST DAY OF WORK ko sa UGL-PREMAS at na-i-stress ako sa kaba at takot.

THANG-EENUH! THANG-EENUH! THANG-EENUH!

Maraming gumugulo sa isip ko, paano ako kikilos bukas?

Mabait kaya mga kasama ko sa work?

Naku, di ko alam kung magrerequest ako sa CEO na tipunin lahat ng mga empleyado ng PREMAS sa isang lugar para may pagkakataon akong ipakilala ang sarili ko sa lahat.

Kasi mahirap naman na isa isa ko silang lapitan, at least kung may General Assembly isang pagpapakilala na lang.

Speech ko

"LAPIS EN PENTELPEN (LADIES AND GENTLEMEN), I am ANTHONY TOLEDO, you can call me ANTHONY FOR SHORT.

I am the New GUY please be nice to me,

If you are dying to know me and wants to worship me, kindly visit the following

My friendster account is http://www.friendster.com/anthony29x
My Multiply account is http://antonitoledo.multiply.com
My YM is killersmile329
My Plurk Nickname is OKSIHENO
My DeviantArt Account is http://www.deviantArt.com/oksiheno
My facebook account id is antonitoledo

So guys, see you online and let's have a chat during the night!

Nice to meet you all"

Pero serious kinakabahan talaga ako, sana maging friday na, nang matapos na ito, at sana sweldo na, para may pang-shopping na ako!

ANXIETY ATTACK!!!

Secrets Revealed

sabihin nyo na gusto nyo sabihin pero nanood ako ng pelikula na dinerehe ni Joselito Altarejos na pinamagatang Ang Lihim ni Antonio.



di ko gusto mag-compare pero mas nagustuhan ko yung kay Maximo Oliveros dahil yung ganung thema para sa akin eh parang mas kagusto-gusto.

Siguro dahil ang ending nitong LIHIM ay trahedya na di katulad sa Maximo.

sa totoo lang ito yung isang magandang ehemplo ng kasabihang, "Curiosity kills the cat." Hindi nga kerengkeng na bakla si Antonio pero dahil sa pagiging bata at pagiging curious hindi nya nakita ang mali sa kanyang ginagawa na nag-dulot ng trahedya sa buhay niya.

Kung anu yun, panoorin nyo na lang.

Pero sa totoo lang, mas na-homesick ako nung napanood ko ito kasi

1. Pinoy Movie, sa Pilipinas
2. Christmas Season
3. Mother-and-Son relationship (call me sissy, but I miss my MOM)
4. Bestfriend bestfriend
5. Pinoy Adolescent Stage

Sabi ni Antonio sa huling part nung movie, di niya alam kung anu natutunan niya sa nangyari, aapakabilis at nakakalito.

alam mo Antonio, MORAL of the story, huwag magpadala sa libog. Hindi umiikot ang mundo sa iyo. Di mo na-control ang animal sa loob ng inaanimal mo hahaha. Control your lust!

Well, can't blame him, RAGING HORMONES tawag jan. Hindi naman pwedeng baliwalain yan pero dapat kayang kontrolin at alamin ang kakahinatnan ng mga gagawin natin.

Isulong ang sex education sa mga batang lalake, babae, bakla at tomboy. Dahil lahat kailangan yun.

yun lang

Oh Tapos?! Unang Linggo

Sandali, bago ko simulan ang kwento ko tungkol sa mga unang araw ko sa bansang Singapore eh magrereklamo muna ako. Hwag mag-alala dahil hindi naman ito tungkol sa bansa natin o sa mga krimeng nangyayari diyan.

Hindi ko malaman kung bakit ba ang iba sa mga bloggers ngayon eh ang hilig hilig magsulat sa salitang banyaga o ingles. Naman! Mga Pinoy tayo kaya dapat ang sarili nating wika dahil sa totoo lang ang sarap sarap magsalita ng Pilipino.

Alam ko na marami sa atin ang nagsasanay ng salitang ingles para sa ating trabaho o kung saan man, pero sa totoo lang bakit di natin gamitin ang ating salita upang mas mapahayag pa an gating damdamin kaysa sa gumamit ng isang banyagang salita?

Pag-isipan nyo lang po, katatapos pa lang ng Buwan ng Wika. Ating pagyamanin ang ating wikang kinagisnan at hwag mahiyang gamitin ito.

Tayo’y mga Pinoy, tayo’y hindi kano, wag kang mahihiya kung ang Blog natin ay gawa sa Filipino.

- - - - - - - - - - -

Moving on, my first week here in Singapore was, might I say, very hectic and adventurous!

I have been to Singapore like three times before I came in here to look for a job in Information Technology but I haven’t been able to see Singapore as the way I see it now. I was a tourist back then and my view about this country is rather a one-sided. I thought this country is a paradise to all people especially to all those who are very attracted to IT Treasures.

August 9 was Singapore’s National Day, equivalent to our country’s Independence Day. Just like any national day, Singapore was geared to celebrate this once a year occasion, they even had to practice to make this event perfect for the people. I won’t lie to you but I was expecting a bit more of traditional festivities; I was expecting an extravagant celebration just like in the Philippines, a parade of masked Singaporeans, a merry band, sexy majorettes and many other more.

However, I was wrong. There was a parade, but it consisted of enlisted men from the military, there were three helicopters that carried a gigantic flag of Singapore, and fireworks that concluded the event. It was fun but definitely it didn’t stand up to my standards. I still liketo celebrate an event the Filipino way.

Oh, did I mention that I met my friend Maila who didn’t change a bit and still has her beautiful personality? Yes, she is here having a beautiful life in which she deserves. I miss you Maila and Ate Che and Lerrie too…

Sunday, August 10, I’ve sent tons of resume on Jobstreet, Monsters and JobsDB. I’d sent an application to virtually every company that needs a programmer, a developer, system analyst, team leader and it analyst in .net technology. I took the chance of connecting to Julius and Deejay’s internet connection to send resumes to everyone. By the way, I am very thankful to have them as friends, I’ll have a separate blog entry for them and to all my friends I met here in Singapore.

Let me say that out of ten applications I have sent online, twenty of those replied. Dear me, I was everywhere in Singapore, I’ve spent my first week attending interviews. Thankfully Deejay is very helpful to accompany me during my first job interview. She understands that I am helpless against how the transportation works here in Singapore but after that I was able to stand on my two feet the next day, Thanks to their ever helpful MAP.

Luckily, I was able to receive an offer to work in a government office on my first week, The National Library Board, as a .Net Developer. My resume and qualification was able to catch someone else’s opinion. But since I will be under the payroll of an agency, I was offer a very cheap salary of SGD 2950!!!

That moment, I wanted to accept the offer, being convinced by the words of the agent but as the saying goes, never decide whenever you are happy or angry. So what I did was to consult my friends first, especially the advice of Julius since he is the IT guy that is closest to me. To make it short, I declined the offer. Not only because of the minimal salary but I want to work in an organization that is remotely connected to the academe and a library setting is very close to what I am avoiding. So back to square one for me.

Saturday and Sunday were spent sending resumes and doing laundry. My first ever laundry! Hahahaha and I want to boast, I can do laundry on my own using a washing machine.

During my first week, I have proven what Deejay told me when I was still in the Philippines. It is easier to look for a job when you are here compared to when I was there. I submitted my application online and voila! My schedule was filled with job interviews with the different companies here in Singapore.

Well, if you are an IT professional who wants to have a clue if it is really easy to look for an IT Job here in Singapore, take it from me, IT Professionals are really in-demand here.

To be continued…

- - - - - - - -

Grabe, gusto kong kumain ng tinola na may atay ng manok. Hinahanap hanap ko ang tinola ng aking auntie!!!