Wednesday, November 5, 2008

First plan

Remember in my previous blog that I will spent my remaining months of this year planning about next year. Well, I had a chat with grace in YM and told her about the trip I am planning. Surprisingly, we already planned for this trip but I had forgotten about it.

I hope cez can some too. I miss Cecile and her sound advice on me. I remember opening up something to her on our last trip and among all the people I ask about an advice, she gave the most sensible answer to my troubled question. Sumama ka na kasi Cez! please please please!

If I weren't based here in Singapore and is still living in the Philippines, I would have accompanied Grace in Palawan last September with her colleagues. But sadly, I wasn't able to. But this time I will be, definitely.

makikita ko na si MM sa personal!

+ + + + +

SITEX is coming very soon, I was planning to buy some IT Gadgets there but the guys in clubsnaps suggested to look for better option than swimming with hundreds of people wanting the same item.

they said that prices offered in SITEX will also be the same in the shops available in FUNAN and SIM LIM, only that SITEX participating stores will offer a hefty volume of freebies. Some say that some of the freebies are useless, it's for me to find out. But still, I want to go there since it's very near in my place.

I must control myself, me being a LICENSED IMPULSIVE BUYER must determine the things I need before buying. May be some hard drives and memories but I must not buy a game console or a desktop computer! even if I want to! haha

I will go there to buy only external hard disk.

And that's it!

let's see...

+ + + + +

to learn more about sitex, click the image below to redirect you to their website.

Wednesday, October 29, 2008

Ang sulok kong takda

isang linggo na lang babalik na ang pinuno namin.

balik sa dating gawi.

magpapanggap na naman akong busy. haha

+ + + + +

kaninang umaga nilapitan ako ni steven. Kala ko nahalata na wala akong ginagawa kaya bibigyan ako ng gagawin, yun pala papalipatin na ako sa permanente kong pwesto.

dati kasi nasa managers' area ako ng aming butihin kagawaran, temporarily. Isang buwan din ang tinagal ko sa pwestong yun. Ang mindset ko nga, doon na ako permanently but I was wrong!

Ito, kakalipat ko lang ng pwesto na dating desk ni hong hai. At nang makita ko ang bakanteng lugar na aking lilipatan, kumanta ako ng [sings]

"Diiitooo baahh ang sulok kong takda sa ilalim ng aharrraaaww???"

Ngunit dahil sa karamihan dito sa aking pinapasukan ay chinese at indian, deadma sila sa solo performance ko dahil hindi nila maintindihan. Walang nagmalasakit na tingnan ako dahil busy sila.

Pero kung ang kinanta ko siguro eh "ABUCHIKI" ng yumao na nobelty singer na si Yoyoy Villame with matching itik-itik dance performance baka nakuha ko pa ang kanilang atensyon. Kaya lang huli na nung naisip ko, the moment was gone already.

Sa lahat ng sinabi ko, isa lang ang gusto kong iparating: pwede na ako magdecorate ng workstation ko! WEE!!!

+ + + + +

Isa sa perks ko sa trabaho ko eh pwede akong maglabas ng mga frustrations ko sa mga gawain ko sa pamamagitan ng pagmumura o pagsasabi ng mga obscene languages or any kinds of profanity.

At take note, it will not create any negative image to me nor it will disturb the morals of my colleagues.

Ang masasabi ko lang, it's a nice release and it helps! hindi ko ito nagagawa sa dati kong trabaho at ang masasabi ko, malaki ang naitutulong nito upang makabawas sa stress at sa pressure na nararamdaman ko.

Ang kondisyon nga lang eh dapat hindi ko ito sasabihin ng pasigaw at dapat PURONG TAGALOG!

Sunday, October 26, 2008

Planning for next year! Commence!

approximately two months from now I will celebrate another year of my life. I know, another step closer to aging! Although I hate aging I do love celebrating my birthday. Well, who doesn't? Especially I am in a foreign land. And since I am here in Singapore, may be I can continue my own tradition on how I am celebrating my birthday, The Singaporean way (ngorks) hehehe. That would be nice.

During my birthdays, I write plans or goals that I will achieve during the coming year. I don't write new year's resolution, it's just dumb haha. Like last year, I said to myself that I will go to Boracay during the Holy Week to do unholy things. (naughty hahaha)

Thru the help of my friend marvin, I was able to go there together with some friends but I wasn't able to do some unholy things. Mostly wholesome but moreover, it's all fun. Boracay is nice, i would love to go there again this coming April. Well, maybe.

So now, I have two months to think about the goals that I want to achieve for next year. Places where I want to go, things that I want to acquire, skills that I will need to learn and everything that centers on happiness. I want to create a plan.

Though I know I can't plan everything, at least I have something that needs to be accomplished. Even if everything is written down, the excitement of something may occur during the journey thrills me. May it be a prank joke or death it will all contribute to memories. Memories that will be treasured as long as I am alive (the drama! are you sensing it?).

Anyways, I will spend my two months thinking and thinking without gaining pimples or wrinkles. it will be hard, but I must. Hahahaha

- - - - - -

P.S.

Malls here in Singapore are amazing! Too many sales, very few time hahahaha and money hahahaha

Sunday, October 19, 2008

The "Basta" Plan!

tuwing nag-oonline ako tinatanong ako kung bakit di ako online tuwing umaga? Nagtatago daw ba ako? O may iniiwasan? o feeling importante sa cyberworld at kailangan kong maging unreachable kaunti?

Isa lang sagot jan, bawal sa office ang YM! sinubukan ko na lahat pero wala talaga kaya sorry.

Kung sa gabi naman, maaga nang natutulog ang inyong lingkod upang magkaroon ng fresh na mukha sa umaga at upang hindi tamarin sa pagpasok.

Sleep is crucial.

As of now, I'm finish with the task Steven assigned to me, so basically I have nothing to do and now waiting for additional task. More task more chances of achieving permanency! Yehey!

In a few days, I'll need to move out of my room and transfer to somewhere nearer from my work and also nearer from IKEA! I'm doing a list right now of what I need for my new room. Though it is not what I have imagined to, I will somehow make it more homey for me.

This means I'm buying more stuff. I'm convince, I'll rent that room!

And also I need to make a plan for next year. I need to want to have fun outside singapore.

Basta plan! plan! plan!

Updates and Monthsaries

Nakakatatlong buwan na pala ako dito sa singapore, ngayon ko lang napansin. Sabi ko pa naman I will celebrate my 3rd month here. Pero dahil sa busy work life, nakalimutan ko na magcelebrate noong Oct 8. Naalala ko na lang matapos ang dalawang araw.

Ngunit, subconsciously I am able to celebrate it by shopping for new work clothes. =) I checked the receipt and yes! Oct 8 it is! hahaha

Kahit hindi iyon ang naiisip kong gawin upang icelebrate ang aking monthsary dito sa singapore, still nagawa kong magsaya sa pamamagitan ng pagwawaldas ng pera para may isuot akong damit pamasok. Kumain din pala ako sa PEPPER LUNCH! YEBA!

Thanks G2000 for the clothes. Pero sa totoo lang mas maraming damit na binebenta sa pinas kumpara sa Mall na pinagbibilhan ko. Sabagay maliit na mall lang yun kumpara sa MOA haha. I still miss MOA. Siguro kapag nagbakasyon ako sa pinas, doon kaagad ako punta para bilhin ang mga kailangan ko since malapit lang naman yun sa airport.

Sa ngayon nawiweirduhan ako sa sarili ko dahil dati parang ayaw ko nang pumasok sa trabaho, pero ngayon parang I'm looking forward to it kahit ang dami daming bawal.

bukod sa pagwawaldas ng pera, isa ang trabaho ko na nag-iiwas sa akin para magpakamatay ma-homesick o maging malungkot.

I now want to go to work and trace the codes left by my predecessors. Steven has assigned work to me and thankfully I was able to isolate the problem last firday, though I wasn't able to fixed it right away, I am thankful that I have something to look forward to this Monday. And I will really really make sure I will solve it in a day or maybe in 5 hours.

I heard that IS had their own team building yesterday, Oct 18. I will be true to my feelings, I am jealous, I wish I was there having fun with them, especially that Ma'am Cherrie Espeleta was there. I miss IS. though this is irrelevant to say, I am happy that IS is having fun without me. It is moving and thriving.

Tomorrow will be the start of the work week again and I need to decide fast on whether if I will rent the room I visited last friday or not. It is a room, a little smaller than I have right now, in a landed property. A little old, has two beds, lovely neighborhood, cheap, I will be sharing it with a family and another of their tenant(s) and most importantly it is very near from my work.

It's not very well lit and it doesn't have this HDB/Apartment feel. The neighborhood is beautiful and has a very silent homey atmosphere. Though the landlord warned me to be very cautious when crossing the street or else I might be hit by fast cars haha.

I need to decide fast. I don't want to cause more problems to Julius and Deejay. I don't want Mr. Tham to pressure them anymore. They have done so much for me.

I'm thankful for what happened to me in the past three months and I'm ready for the next three years!

Bring it on!

Tuesday, October 14, 2008

You saved me again Chris :)

Pakitingnan po yung larawan na nakikita ninyo, pakipindot para lumaki.

Sa totoo lang natatawa ako sa chat naming dalawang magkapatid. Sinalisihan niya ng oras ang tatay namin para makausap ako.

Pakiramdam ko tuloy parang ibang tao ako, parang BAD INFLUENCE na barkada. hahaha! O kabit ni chris hahaha

Samantalang nasa bahay si Chris, pwede naman siya magsabi na kausap ako. Pero he told me the reason and I agreed on it hahaha, oo nga naman.

Pinaligaya at pinatawa na naman ang malungkot kong gabi, you really are a savior little brother =)

Para tuloy exciting makipagchat ngayon sa kanya kasi may halong thrill at suspense na baka mahuli kami ahahaha.

+ + + + + +

Bukod pa jan, may nirekomenda rin siyang Movie na pinanood ko ngayon ngayon lang: "Little Miss Sunshine"


Na sa una akala ko depressing yung ending kasi ang bungad depressing sounds, monotonous na scene at beauty pageant pa na may nanonood na matabang bata. Tapos may nagpakamatay pa!

Eh sa katayuan ko ngayon umiiwas ako sa malulungkot kasi baka madala ako, tapos ito pa nirecommend ng bunso kong kapatid!

HEYUP! MASOCHISTA talaga!

Anyways, nakita ko na lang sarili ko na tumatawa dahil sa mga pangyayari sa buhay ng bata at ng pamilya niya. In the end, I felt good and thankful again to my brother for showing me this movie.

I kinda miss my family a bit more. May pamilyar kasing eksena sa pelikula na hindi ko na lang babanggitin baka umiyak na ako.

But one thing is, You can choose your friends but never your family. I may turnout to be a loser or a winner but still, I have a family to love me, who won't judged me for what I did or disown me. Who will support me with whatever decisions I make, who will stand by my side to keep me company and who will be there tomorrow to catch me or help me to stand if ever I fall down.

Though it was filmed two years ago, it's still a movie to watch.

Hay Chris, hindi ko alam kung anung radar o kapangyarihan meron ka na sa tuwing nalulungkot ako at feeling down nanjan ka para patawanin at paligayahin ako. You put me back in the track!

Salamat! You saved me again :)

+ + + + +

Lahat ito nangyari ngayong gabi. Oct 14, 2008

Sunday, October 12, 2008

Someone Stop This!

I'm moving forward.

Nervous? Yes! Tremendously Nervous!

Things are coming too fast.

Yesterday, I have my whole support group to hold on to.

Today, I have myself and this ground that I stand.

Tomorrow's unpredictability brings me fear i can't explain.

This whole new journey brings me excitement and fear.

Will this make me a better man? Or will it destroy me?

Growing Up Sucks!

Got to stick with the decisions I made!

Remember...

NO REGRETS!

Saturday, October 11, 2008

Premas General Assembly

We had our (my first) general assembly in our company, Oct 10, 2008.

Our CEO and President A.S., in his message to everyone, reminded all the attendees that

"BROWSING or DOWNLOADING of/from forbidden websites in the office are strictly prohibited"
"if caught, you will be immediately terminated"

at that moment, I died...

Tuesday, October 7, 2008

Tamang Trip Lang eh no!

peepz!

may kilala kayong Ligo Torres o Iigo Torres sa friendster? Wala siyang multiply account di yata marunong!

may mga nangungulit sa akin sa account ko sa multiply asking kung pwede ko daw ba gawin model yun. Eh hello?! tumawid dagat na ako no!

Kakabanas lang!

I dropped him a PM kasi nakalagay sa account nya yung address ng multiply ko. Tangina lang talaga! Buti tinanggal nya! kapal lang ng mukha!

I doubt nga kung mukha mo yun eh!

Kung mababasa mo ito ULOL ka!

Thursday, October 2, 2008

Shet! Di ko napigilan!

I plan to buy a facial wash for my ass but suddenly I found myself walking towards this toy store.

tapos bigla na lang nagising ako sa tinatawag na trance at hayun hawak hawak ko na ito, pati ang resibo


The kid in me! Sa October na ang labas ng second season nitong Gundam 00 ewan ko lang kung anung tawag na. Gundam 00 Season 2? asus!

Sa sabado si Dynames naman! Basta kumpletuhin ko ang tropa! Mura lang naman eh hahaha Pilipino pa yung tindero, si charles (ang pppppuuuuuggggggeeeee kasi binigyan nya ako discount) na nagulat ako na nagtagalog! Filipino nga pala hahaha.

hahahaha sige may-iinggitin lang ako ha!

(Patay patay! wala na akong budget huhuhuhhuhuhu)

Saturday, September 27, 2008

Kaibigan Entry - Emo nights!

F1 elimination round, kahit hindi ko napanood ang F1, damang dama ko ang harurot at tindi ng sagupaan sa F1, ba naman, ang tindi ng ingay! HARUROT kung HARUROT!

- - - - - - - - - - - -

neweys, nagkita kami ni JOSEPH VILLARAMA sa may Suntec City. Si joseph eh kaibigan ko from pinas na nakilala ko dahil mahilig din siya sa photography! Hanep ito mga pare! visitahin nyo site niya sa multiply http://bazti3.multiply.com. Lufet yan!

Nang makita ko si Joseph, astig! naalala ko ang lahat ng mga pinaggagagawa ko nung nasa Pinas pa ako. at kahit hindi kami nakapag-PICTURE PICTURE eh nakapag-usap naman kami.

Salamat nga pala joseph, you made me less homesick hahaha Next time ulit, sana apply ka na rin dito! Bale may plan din siya magwork dito pero bago yun siempre may aasikasuhin muna siya, kung anu man yun siya na ang nakakaalam.

Sa totoo lang, seeing friends here in Singapore is nostalgic, kahit sandali lang kami nagkakilala nitong si joseph eh parang close na close na kami, di naman kasi siya mahirap pakisamahan. At kung susumahin mo (I mean, tatanggalin mo pagiging naughty, mischievous and megalomaniac personalities ko) magkaparehas kami ng wavelength ni JOSEPH, parehas kaming GUAPO at MABAIT. kaya nagJIVE kaagad kahit sa multiply at YM lang kami nagkaka-usap.

Joseph, salamat talaga sa pagpunta mo dito, I hope hindi ka mag-sawa at mag-apply ka na dito para makapag-ipon ka na pang-business hehehe!

Mga kaibigan, SINGLE si JOSEPH with good standing in life. A BACHELOR blessed with MANY TALENTS, MANY MONEY and LOVE-MAKING SKILLS, sakto itong si JOSEPH!

nga pala, Joseph add mo na ako sa PLURK!!!

- - - - - - - - - - - -

Before I forgot, BORT DEI pala ng kaibigan kong si Sonny Adriano aka BONZ kahapon Sept 26. Well ngayon mas matanda na siya sa akin hehehe as of this writing TWENTY FIVE YEARS OLD na siya at ako eh TWENTY FOUR.

Four Years ko nakasama si Bonz sa ITC sa La Salle Dasma pero nung Oct 2007 lang nagsimula ang friendship namin. He belongs to another group kasi tsaka ang kaibigan niya talaga ay si Marvin Legaspi na kaibigan ko rin.

Actually ganito yan, since nagtatrabaho kami sa isang unit ni Marvin at napansin ko na close sila nung nagsisimula pa lang ang makulay na buhay ko sa La Salle, binalak kong paglayuin sila. Sounds like a telenovela no?

Hindi naman naging mahirap sa akin ang gawin ang Bongga sa Madilim na balak ko kasi at one point eh medyo, hindi naman nagkalamigan, nagkahiwalay lang sila ng landas. Dahil si Marvin most of the time eh kasama ko gumimik, pumasok sa ATENEO, at kumain tuwing lunch.

Remember one time marvin tuwing saturday eh pumupunta tayo sa Greenhills para bumili lang ng anime? hahaha I still remember that. Pati yung inutang ko sa iyong pera na nakalimutan mo na naaalala ko parin pero di ko babayaran hangga't di mo natatandaaan kung magkanu inutang ko hahahaha. Joke lang marvs, wala akong utang hehehe

Pero hindi ko alam kung paano sila nagkabalikan ulit. Medyo naging occupied ako nung mga last few months ko sa Pinas, di ko napansin na FRIEND na ulit sila, BESTFRIENDS na ulit.

Ayun so balik tayo kay Sonny, parang mas gusto kong ikwento friendship namin ni Marvs pero sige, isa siya sa mga tao na hindi ko binalak o ginusto na maging kaibigan, basta nangyari na lang ang nangyari. Ilan sa mga dahilan kung bakit ay ang mga sumusunod:

1. Magkakamay siya pag-kumakain, MAMATAY NA SA GUTOM HINDI AKO MAGKAKAMAY!
2. Ang lakas ng boses, Ako calm lang pero nakakadurog ng pagkatao!
3. Mukhang SANGGANO (Sorry Sonny), karamihan sa friendships ko pwedeng rumampa sa catwalk na kinaiinis ko, pwede naman ako di ba?
4. MAREKLAMO, tinututukan ko kaagad ng baril sa kukote para gawin nung tao ang gusto ko eh
5. HIGH BLOOD, hahahaha kahit HANDSOME CHUBBY ako di ako high blood.
6. RELIHIYOSO, kahit ako nagulat din eh, wala sa itsura.
7. LAGING LATE, ako di ako nalelate kahit kailan, dinidibdib lang ng mga kaibigan ko ang pagiging punctual kaya ang nangyayari nauuna sila sa venue at ako huling dumadating.
8. MAHIYAIN, aaminin ko na aspaltado ang mukha ko kaya di ako tinatablan ng hiya hahaha
9. NANINIGARILYO, binalak kong manigarilyo nun pero mas masarap mag-starbucks at magwaldas ng pera ng walang dahilan

Ilan lang yan sa mga naiisip kong dahilan kung bakit di ko siya ginusto maging kaibigan pero sabi nga ng mga wisemen at mga taong namatay na, lahat may pambalanse!

Hindi lahat dapat POSITIVE ENERGY dapat MAY NEGATIVE din. Oi, hwag ka magalit ha, di ko sinasabing NEGATIVE ENERGY ka dahil sa maitim ka. Ibig ko lang sabihin pambalanse ka!

Kung nanatili ako sa Pinas at dumating ang kaarawan ni Sonny na nadun ako, ang ireregalo ko sa kanya eh 2 bote ng METATHIONE (2 daw para makakita ng results sabi ni chris) at pangkiskis ng bakal para naman pumuti siya at maiba naman ang getup niya.

MGA GIRLS, SINGLE din itong si SONNY. Kaya kung naghahanap kayo ng boyfriend na gentleman, maganda smile, hindi boring, may sense kausap, singkit, hindi machicks, maputi at boyfriend material, please help yourself to get the name of the person I mentioned at the beginning of this entry. Dahil hindi si Sonny yun dahil siya ang tipo na challenging boyfriend, kaya kung gusto mo adventure na mababaliw ka, siya hanapin mo. WILD on the OUTSIDE but TAME in the INSIDE.

PERO kung gusto mo ng TAME, FINESSE AND CLASSY on the outside but wild in bed, intelligent and mysterious on the inside and also oooooozzzziiinnnnggg with RAW SEXUAL MAGNETISM na boyfriend! Aba come to me! hahahahaha!

naku, HAPPY BIRTHDAY NA LANG SONNY. Ang wish ko sa birthday mo, sana tumangkad ka at makahanap ka na ng GIRLFRIEND na magbibigay sa iyo ng gusto mo. MALAKING BOOBS. hahahaha joke lang.

- - - - - - - - - - - -

Nagpunta ako ng mall, naiinspire na naman akong magwaldas ng pera!

Friday, September 26, 2008

Eartquake, to hit Singapore

Kagabi, weird mang pakinggan, nanaginip ako na nasa office ako nang biglang lumindol! Mga 10 segundo kung tatantsahin ang tagal ng lindol. Intensity 10, ganyan ka OA ang lakas! At dahil it happens within the confines of my mind, hindi nakapag-react ang buong paligid at walang gumuhong pader, ang dahilan ng authorities may bumagsak na malaking puno sa MRT kaya gumuho ang MRT! No sense di ba?!

At ito pa, ang mga kasamahan ko sa trabaho, deadma! Work lang sila! Ako lang apekted! Mas gugustuhin yata nilang mamatay kaysa mawalan ng trabaho. Well anyway, sa panaginip lang naman yun.

According to deejay, hindi tinatamaan ng bagyo o lindol ang singapore. Kaya nga hindi maligaya ang mga bata dito kasi bukod sa hindi sila nakakasigaw ng "GUSTO KO NG FRIED CHICKEN!" eh nothing to look forward sila kapag malakas ang ulan, dahil tuloy tuloy ang pasok nila! Hindi nila alam yung STORM o BAGYO kaya kapag narinig nila iyon eh maghahang ang kanilang utak dahil hindi nila mapaprocess ito.

Sa dati kong work, sa DLSU-D, kabag nagbabadya pa lang ang bagyo talagang nakaabang na ang mga radar namin upang makasagap ng signal kung wala bang pasok kinabukasan. Kasi sa dati kong work, No Student No Work! Masaya na walang pasok pero in the long run kakasuka rin.

So naging panatag ako na walang lindol na magaganap dito sa Singapore. Wag lang na loobin ng Dios na parusahan ang over sa workaholic na mga tao dito sa bansang pinuntahan ko. Naku po ang mga HDB baka magiba, di pa man din ako nakakapagbayad ng renta.

Bandang hating gabi, nagising ako sa isang malakas na beep ng aking celfone. Nakatanggap ako ng message mula sa aking ate, and the text contains the following message

"Ton check mo nga how much airfare jeddah-singapore-jeddah 10 days [blank date]-[blank date] Pinayagan ako vacation boss ko. Pwd b ko magcrash sa rum mo?"

Hindi ako naniniwala sa kasabihan na may ibig ipahiwatig ang mga panaginip natin sa ating hinaharap, pero right now GUSTO KO NANG MANIWALA!

Mukhang lilindol nga sa Singapore! At ako lang ang tatamaan!

Help… [meek voice calling out from a pitch-black darkness cave]

Joke lang Ate! mas maganda sa EGYPT! hahahahahaha

Tuesday, September 23, 2008

Virgin ulit Ako! First Time Ko Ulit!

Plurk!

akala ko kung anu yun nung una, hindi ko kasi maintindihan kung anu kinaganda Plurk. Eh sa totoo lang ang pangit ng pangalan.

Hanggang sa sinubukan ko ito with my friend MARVIN. Ayun, naadik na ako. Hahahaha madalas PLURKER, madalas LURKER at kung minsan EPAL-rker.

Basta ang Plurk eh ginawa para sa maraming drama sa buhay. Sa mga taong maraming iniisip at kailangan nilang ilabas ang topak nila pati sa mga baliw na gusto lang mang-away.

~ ~ ~ ~ ~ ~

Bukas ang start ng trabaho ko sa UGL-Premas. Matagal ko nang hinintay ito, nagpa-extend pa ako ng pagtigil ko dito sa Singapore para lang makuha ko ang trabaho na inanais ko.

Nakipag away pa ako sa isang ahente ko para lang makawala sa trabaho na binigay niya sa akin. Napaka-choosy ko no? hahaha ganun talaga, ang laki ng difference ng ibinibigay ng Premas kumpara sa inoffer nya sa akin. Dun na ako sa bigger boobs salary package.

Pero ngayon ko naisip na hindi na pala talaga ako babalik sa La Salle. Na wala na pala akong espasyo sa mga opisina ng La Salle. Hindi pala bakasyon itong ginagawa ko sa Singapore, tunay na buhay na pala. Nasa bagong mundo na ako.

Hindi ko na makakatrabaho ang mga hinayupak cute at makukulit na people sa ITC at sa buong La Salle.

Bigla tuloy ako nagkaroon ng anxiety attack dahil ngayon lang nag-sink-in sa akin na RESIGN na pala ako at, gaya nga ng sinabi ng isang dating nagtrabaho sa La Salle, "ITC is my PAST."

Na sa tingin ko ngayon ay tama naman, I must leave many of my baggages I carried while I was working in La Salle but I will still carry some to remind me of my beginnings and my happy memories of ITC.

Bad Memories from ITC, BE GONE!!! Happy Memories, STAY!

ITC is My FOUNDATION.

~ ~ ~ ~ ~ ~

Gaya nga ng sinabi ko, bukas nga FIRST DAY OF WORK ko sa UGL-PREMAS at na-i-stress ako sa kaba at takot.

THANG-EENUH! THANG-EENUH! THANG-EENUH!

Maraming gumugulo sa isip ko, paano ako kikilos bukas?

Mabait kaya mga kasama ko sa work?

Naku, di ko alam kung magrerequest ako sa CEO na tipunin lahat ng mga empleyado ng PREMAS sa isang lugar para may pagkakataon akong ipakilala ang sarili ko sa lahat.

Kasi mahirap naman na isa isa ko silang lapitan, at least kung may General Assembly isang pagpapakilala na lang.

Speech ko

"LAPIS EN PENTELPEN (LADIES AND GENTLEMEN), I am ANTHONY TOLEDO, you can call me ANTHONY FOR SHORT.

I am the New GUY please be nice to me,

If you are dying to know me and wants to worship me, kindly visit the following

My friendster account is http://www.friendster.com/anthony29x
My Multiply account is http://antonitoledo.multiply.com
My YM is killersmile329
My Plurk Nickname is OKSIHENO
My DeviantArt Account is http://www.deviantArt.com/oksiheno
My facebook account id is antonitoledo

So guys, see you online and let's have a chat during the night!

Nice to meet you all"

Pero serious kinakabahan talaga ako, sana maging friday na, nang matapos na ito, at sana sweldo na, para may pang-shopping na ako!

ANXIETY ATTACK!!!

Monday, September 22, 2008

Secrets Revealed

sabihin nyo na gusto nyo sabihin pero nanood ako ng pelikula na dinerehe ni Joselito Altarejos na pinamagatang Ang Lihim ni Antonio.

lihim ni antonio

di ko gusto mag-compare pero mas nagustuhan ko yung kay Maximo Oliveros dahil yung ganung thema para sa akin eh parang mas kagusto-gusto.

Siguro dahil ang ending nitong LIHIM ay trahedya na di katulad sa Maximo.

sa totoo lang ito yung isang magandang ehemplo ng kasabihang, "Curiosity kills the cat." Hindi nga kerengkeng na bakla si Antonio pero dahil sa pagiging bata at pagiging curious hindi nya nakita ang mali sa kanyang ginagawa na nag-dulot ng trahedya sa buhay niya.

Kung anu yun, panoorin nyo na lang.

Pero sa totoo lang, mas na-homesick ako nung napanood ko ito kasi

1. Pinoy Movie, sa Pilipinas
2. Christmas Season
3. Mother-and-Son relationship (call me sissy, but I miss my MOM)
4. Bestfriend bestfriend
5. Pinoy Adolescent Stage

Sabi ni Antonio sa huling part nung movie, di niya alam kung anu natutunan niya sa nangyari, aapakabilis at nakakalito.

alam mo Antonio, MORAL of the story, huwag magpadala sa libog. Hindi umiikot ang mundo sa iyo. Di mo na-control ang animal sa loob ng inaanimal mo hahaha. Control your lust!

Well, can't blame him, RAGING HORMONES tawag jan. Hindi naman pwedeng baliwalain yan pero dapat kayang kontrolin at alamin ang kakahinatnan ng mga gagawin natin.

Isulong ang sex education sa mga batang lalake, babae, bakla at tomboy. Dahil lahat kailangan yun.

yun lang

Saturday, September 6, 2008

Oh Tapos?! Unang Linggo

Sandali, bago ko simulan ang kwento ko tungkol sa mga unang araw ko sa bansang Singapore eh magrereklamo muna ako. Hwag mag-alala dahil hindi naman ito tungkol sa bansa natin o sa mga krimeng nangyayari diyan.

Hindi ko malaman kung bakit ba ang iba sa mga bloggers ngayon eh ang hilig hilig magsulat sa salitang banyaga o ingles. Naman! Mga Pinoy tayo kaya dapat ang sarili nating wika dahil sa totoo lang ang sarap sarap magsalita ng Pilipino.

Alam ko na marami sa atin ang nagsasanay ng salitang ingles para sa ating trabaho o kung saan man, pero sa totoo lang bakit di natin gamitin ang ating salita upang mas mapahayag pa an gating damdamin kaysa sa gumamit ng isang banyagang salita?

Pag-isipan nyo lang po, katatapos pa lang ng Buwan ng Wika. Ating pagyamanin ang ating wikang kinagisnan at hwag mahiyang gamitin ito.

Tayo’y mga Pinoy, tayo’y hindi kano, wag kang mahihiya kung ang Blog natin ay gawa sa Filipino.


- - - - - - - - - - -

Moving on, my first week here in Singapore was, might I say, very hectic and adventurous!

I have been to Singapore like three times before I came in here to look for a job in Information Technology but I haven’t been able to see Singapore as the way I see it now. I was a tourist back then and my view about this country is rather a one-sided. I thought this country is a paradise to all people especially to all those who are very attracted to IT Treasures.

August 9 was Singapore’s National Day, equivalent to our country’s Independence Day. Just like any national day, Singapore was geared to celebrate this once a year occasion, they even had to practice to make this event perfect for the people. I won’t lie to you but I was expecting a bit more of traditional festivities; I was expecting an extravagant celebration just like in the Philippines, a parade of masked Singaporeans, a merry band, sexy majorettes and many other more.

However, I was wrong. There was a parade, but it consisted of enlisted men from the military, there were three helicopters that carried a gigantic flag of Singapore, and fireworks that concluded the event. It was fun but definitely it didn’t stand up to my standards. I still liketo celebrate an event the Filipino way.

Oh, did I mention that I met my friend Maila who didn’t change a bit and still has her beautiful personality? Yes, she is here having a beautiful life in which she deserves. I miss you Maila and Ate Che and Lerrie too…

Sunday, August 10, I’ve sent tons of resume on Jobstreet, Monsters and JobsDB. I’d sent an application to virtually every company that needs a programmer, a developer, system analyst, team leader and it analyst in .net technology. I took the chance of connecting to Julius and Deejay’s internet connection to send resumes to everyone. By the way, I am very thankful to have them as friends, I’ll have a separate blog entry for them and to all my friends I met here in Singapore.

Let me say that out of ten applications I have sent online, twenty of those replied. Dear me, I was everywhere in Singapore, I’ve spent my first week attending interviews. Thankfully Deejay is very helpful to accompany me during my first job interview. She understands that I am helpless against how the transportation works here in Singapore but after that I was able to stand on my two feet the next day, Thanks to their ever helpful MAP.

Luckily, I was able to receive an offer to work in a government office on my first week, The National Library Board, as a .Net Developer. My resume and qualification was able to catch someone else’s opinion. But since I will be under the payroll of an agency, I was offer a very cheap salary of SGD 2950!!!

That moment, I wanted to accept the offer, being convinced by the words of the agent but as the saying goes, never decide whenever you are happy or angry. So what I did was to consult my friends first, especially the advice of Julius since he is the IT guy that is closest to me. To make it short, I declined the offer. Not only because of the minimal salary but I want to work in an organization that is remotely connected to the academe and a library setting is very close to what I am avoiding. So back to square one for me.

Saturday and Sunday were spent sending resumes and doing laundry. My first ever laundry! Hahahaha and I want to boast, I can do laundry on my own using a washing machine.

During my first week, I have proven what Deejay told me when I was still in the Philippines. It is easier to look for a job when you are here compared to when I was there. I submitted my application online and voila! My schedule was filled with job interviews with the different companies here in Singapore.

Well, if you are an IT professional who wants to have a clue if it is really easy to look for an IT Job here in Singapore, take it from me, IT Professionals are really in-demand here.

To be continued…

- - - - - - - -

Grabe, gusto kong kumain ng tinola na may atay ng manok. Hinahanap hanap ko ang tinola ng aking auntie!!!

Sunday, July 13, 2008

Really??!! Childhood revisited

bago ko simulan ang kwento ko, nagkaroon kami ng dialogue ng nanay ko nung umuwi ako ng gabing-gabi nung July 12, 2008. Pagdating ko sa bahay, dumiretso ako ng kwarto ko kasi pagud na pagod ako.

Pagpasok ko, nakita ko si mama naghihilik sa kama ko at bukas ang laptop nakatulugan ang panonood ng SHUTTER. Ginising ko kasi matutulog na ako. Bumangon siya at sabay sabi sa akin...

MAMA: (crazy-mother) TonTon! San ka ba galing?! alam mo bang di ako makatulog kakahintay sa iyo? Di ka man lang nag-reply sa text ko. Lagi ka na lang umuuwi ng gabi, di ka nagpapaalam! Wala ka nang inatupag kung di lakwatsa! di mo na kami nirerespeto ng Ama mo basta umaalis ka na lang. Sa susunod dun ka na sa labas matulog!!!!

Ako: (puzzled) Ma Dunkin Donut oh...

MAMA: (kinuha yung Donut ko, from crazy-mother switch to caring-mom) Kumain ka na ba?

Ako: Isosoli mo ba yang Donut ko?

MAMA: bakit ko isosoli?

Ako: Di pa kasi ako kumakain eh.

MAMA: nagpaalam ka ba sa amin ng Papa mo?

Pumunta na lang ako kusina para maghanap ng tirang pagkain...

haaaayyyyssss.... you can never win over your mother... especially if you're mom is unsinkable as mine.

+ + + + + + + +

Wednesday, June 18, 2008

Talaga Lang Ha?! Gusto ko lang ilabas ito

Kaninang umaga, dumaan sa kwarto ko si mama, hinahanap nya yung papel na hawak nya last week. Na hindi ko alam kung ano pero gusto nya raw hanapin, kailangan daw niya ngayon iyon.

Then, out of the blue, nagkaroon kami ng conversation

MAMA: Ton, naglilinis ba dito si Nida (yung helper namin)
AKO: Oo naman, araw-araw nga eh
MAMA: Eh bakit ang kalat dito?
AKO: Nandito ako eh

[silence]

MAMA: Ah eto nahanap ko na....

+ + + + + + + + + + + + + + + + + +

Minsan, naisip ko na sana may mga tao na alng akong di nakilala...

na sana ok lang na tanguan na lang relationship namin, kung sa english eh CORTEOUS NODS.

Kesa makilala mo at malaman na EPAL pala siya.

I can tolerate yung pagiging makulit eh pero yung EPAL. Minsan, sa mga epal, gusto kong subukan yung principle na FOR THE GREATER GOOD. Alam mo yun? Yung isasacripisyo mo yung isa para sa nakakarami.

Kaya iniisip ko, kung sapakin ko kaya ito sa harap ng marami tao, marami kayang papalakpak?

+ + + + + + + + + + + + + + + + + +

May mga tao talaga no na kapag naka-eye-to-eye contact mo eh instead of magNOD o maghello iismiran ka.

Tapos kapag nakapag-usap kayo ang gagawing excuse eh kesyo di namukhaan, di nakilala, busy, o di ka napansin... Tangina! inismiran ka tapos di napansin? anu yun.

Pero ako peeps, kung hindi ko kayo napansin habang naglalakad ako sa campus isa lang ang dahilan niyan...

SUPLADO KASI AKO SA PERSONAL, ayoko ng namamansin, kaya lagi kong dala ang iPod ko at nakasuksok sa tenga ko para wala akong mapansin na iba. I wan't to be disconnected.

SUPLADO AKO, yun lang yun!

+ + + + + + + + + + + + + + + + + +

If you're going to ask me to change that side of my personality, why not reflect on this first

"IF PEOPLE CAN CHANGE, WOULD YOU BE YOU?"

Bye!

Talaga Lang Ha?! Parang Summer ang Opening of Classes

BORING
BORING
BORING
BORING

ALIS
ALIS
ALIS
ALIS

RESIGN
RESIGN
RESIGN
RESIGN

GUSTO KO
GUSTO KO
GUSTO KO
GUSTO KO

SPEEDLITE
SPEEDLITE
SPEEDLITE
SPEEDLITE

All of a Sudden
It became so boring
So tiresome
So unbearable


What's WRONG?


I DUNNO???

Tuesday, May 27, 2008

Hala Lagot!!! Buhawi ang itawag mo sa akin

Kaninang umaga pag-gising ko eh yung all around helper namin at trusted kaliwang kamay ay nag-aalmusal sa aming hapag-kainan. Take note hindi niya ako niyaya kasi panigurado raw na papaalisin ko siya.

Hindi naman pauusugin lang kita banda duon sa dirty kitchen. =))

Anyways, na-greet siya sa akin ng "Good Morning Buhawi!"

Buhawi?!

OMGWTDLOLZ! what did she mean by Buhawi?

My relatives and Friends gave me so many nicknames (Antoni, TonTon, Ton, Tony, VENGA, Lolo Johnny, Fred, chuva, BratPrince, BP and the most popular ever SIR FRED!)

Pero never ko narinig na may tumawag sa aking BUHAWI. So being shaken by the matter, I gathered my courage and inquired as to why is she calling me BUHAWI?

Hinila niya ako at dinala sa aking kwarto at ipinamalas sa akin ang katotohanan. Ako pala yung tinutukoy niya na bagyo na dumadaan sa bahay namin. Kasi sobrang nagugulo daw ang bahay sa tuwing dumarating ako.

Unan ko nasa sahig, yung blanket nasa bintana, yung hanger nakasabit nga kaya lang nakasabit sa head board ko, yung mga bag nagkalat at yung mga lotion, pabango atbp mga pampalandi sa katawan eh akala mo tinamaan ng bowling ball, at may papel pa na nagsabog na hindi ko alam kung saan nagmula pero nandun ito.

Tinanong niya ako with a serious and inquisitive eye na kung galit daw ba ako sa maayos na lugar o talagang sinusulit ko lang serbisyo niya.

Ang sagot ko "Di ba hobby mo ang mag-ayos ng gamit? I'm just being supportive." [rolls eyes] hahahaha

Doon ko rin nalaman na kwarto ko lang yung nililinis niya araw araw hahaha.

+ + + + +

Inis na inis ako sa mga tao na laging nag-cocomment ng

"uuuyyy... bagay kayo ng crush mo... kasi magkamukha kayo eh..." SO?

"magkaparehas kayo ng nose..." sarat yun eh, di naman ako sarat

"parehas kayo ng mata..." green ang eyes nun, black ang akin... color blind ka ba?

"parehas kasi kayong mataba" tanginers,,, naghahanap ka ba ng sakit ng katawan?

"mahilig kasi kayo sa strifes" nakaplain red kaya ako.

Alam mo yun? yung basta makapag-comment lang about sa iyo at ng crush mo.

Pwede namang sabihin na...

"You're so cute together"

"Walang spark pero ramdam na ramdam ko ang kuryente sa inyong dalawa"

"Para kayong bagong kasal" I like this!

"Panis ang chemistry sa inyong dalawa!"

"Parang, you own each other"

Pero syempre wala kasi silang macomment, pero thank you na rin hahahaha

+ + + + +

Guys, let's pray for my friend... Dorothy Jayne...

dadaan kasi siya sa isang pagsubok...

may technical interview siya sa Friday...

sana makuha niya work niya para dagdag panggala sa Batam at sa SG.

GO DEEJAY!!!!

allowed ba akong i-announce?

+ + + + +

Kung sa exit interview sa current job mo at tinanong ka kung bakit mo gustong umalis dapat daw eh wala nang paliguy-ligoy at be honest raw kasi mas madali daw na matatanggap ng company ang dahilan mo.

Boss: Why do you want to leave our company?

Ikaw: I HATE YOU! I HATE THIS COMPANY! AYOKO SA MABAHO! AYOKO KO SA MASIKIP! SAWANG SAWA NA AKO SA KAKATINGIN SA MALAKWEBANG BUTAS NG ILONG MO! NAKAKATAKOT YANG ILONG MO SA TUWING NAGAGALIT KA! PARANG BLACK HOLE NA ANY MOMENT EH LALAMUNIN AKO NG BUO! AYOKO NA DITO!

Kaya remember... Be honest as much as possible... Be brutally honest!!! pagkakataon nyo na ito hahahaha

+ + + + +

Saturday, May 24, 2008

Hala Lagot!!! Isang taon na lang!

ATE TINA

HAPPY BIRTHDAY!

THAI MASSAGE KO PAGDATING MO HA?!





hehehe postpone mo muna ang pag-singil sa akin sa utang ko hehehehehe

HAPPY BIRTHDAY!!!!

isang taon na lang 30 ka na!!!

Hala Lagot!!! Nabuhay si 50 cent

Ok, I still have the colds... ba naman... natural method of healing ako,,, singa lang ng singa!

+ + + + +

nung isang araw, nagtaka ako bakit hindi ako sinuklian ng mamang driver sa binigay kong otso pesos na pamasahe dahil sa nasanay na rin ao na minsan eh hindi na ako sinusuklian eh hinayaan ko na.

Kahapon ko lang nalaman na tumaas na pala ang pamasahe sa jeep...

+ + + + +

naaalala ko pa nun na P1.50 lang ang pamasahe sa jeep...

ay, I mean naaalala ko na naikwento sa akin ng lola ko na ang pamasahe nun sa jeep ay P1.50 lang. Kaya laging nasa galaan ang lola ko dati.

+ + + + +

Ok seryoso na itong kwento ko...

Bakit ganun no? kung anu yung gusto mo yun yung hindi natutupad? Kung anu pa yung hindi inaasahan sa iyong ibibigay yun ang mapupunta sa iyo? O kaya kung anu yung pinagtuunan mo ng pansin eh yun pa yung hindi mapupunta sa iyo.

Halimbawa, katulad ko. Gusto kong maging girlfriend eh maganda (sinu ba naman ang magkakagusto sa mas lalaki pa ang itsura sa iyo di ba?) tapos ang ibibigay pala sa akin ni God eh SUPER DOOPER sa GANDA O_O

Yung mga hindi inaasahan!

Alam nyo naman ung gaano ako ka-vocal ung saan ang target ko na pagtatrabahuhan this year. Well yeah, I want to go out na as much as possible.

At siguro kung imomonitor ng network team ang activity ng net usage ko eh makikita nila na puro GMAIL, YM, HOTMAIL, JOBSTREET, JOBSDB, MONSTER, GMAIL, YM, HOTMAIL, JOBSTREET, JOBSDB, MONSTER, GMAIL, YM, HOTMAIL, JOBSTREET, JOBSDB, MONSTER at walang humpay na pagsesend ng email!

Yeah! di ako nagbukas ng Multiply, Friendster, Zoodango, Facebook, MySpace, DeviantArt at Flickr accounts ko kasi busy ako sa JobHunting sa bansa na gusto ko pagtrabahuhan. ung susumahin yata nakaka-isang daang send na ao ng resume sa iba't-ibang kumpanya.

And sad to say... last week, apat pa lang ang nagreply na tinatanung ako kung anung position ang gusto kong applyan. SHET!

Here comes Ate Florence (Ate Flor) tinatanong ako kung kailan ang despedida ko... I said to her "No, older sister flor, dear me, resignation to my post is near impossible to happen. I still adore the sceneries of the school and the lovely people who tirelessly serve the students with utmost integrity. My servitude to the university will still continue..."

pero in reality... "magsabi ka ng date ngayong june at sana magkatotoo Excited na akong maglakad ng clearance!"

Tapos yun, sinabi nya sa akin na sana nagIT course na lang daw siya kasi mabilis daw makuha sa ibang bansa. At umiral na naman ang pagiging suwail ko, I said in my mind "Really? Talaga lang ha? ba't hanggang ngayon nandito pa rin ako?"

Then may binigay siyang website sa akin, oooppsss di ko ibibigay hahaha baka magsisunuran kayo mga tiga-IS walang matira na pagmamanahan o ng mga system sa school. hahahaha

sa madaling salita sinubukan kong mag-apply nung THURSDAY habang nagdedeliryo ako sa office dahil sa trangkaso. ganyan ako kadedicate! pumapasok para ang magsend ng application online! ha!

+ + + + +

Friday, habang madilim ang paligid, umuulan sa labas at habang ako ay nanonood ng The Legend of Zorro sa aking Laptop at brief lang ang suot nag-ring ang aking phone!

Tang-ina! ito na ba ang hinihintay ko?

Sinagot ko at nag-usap kami at as usual napatawa ko siya sa mga hirit kong pamatay...

Tuwang-tuwa ako kasi hindi ko inaasahan na ganun kabilis ang application ko, huwebes ako nagsend tapos Friday tumawag na for interview then tatawag siya next week for the job offer!

WOW! I feel so competent! hahaha Sa sobrang tuwa ko I sent an SMS to all the members of my family and Pm some friends!!! Yes! Makakaalis na ako ng PINAS!

Tapos tsaka ko lang na-absorb ang nangyari, at isang tanong lang nabuo sa akin isip...

TANGINA?! Sinu ang kilala ko sa NEW ZEALAND?! O_O

[blank]

+ + + + +

Interview Question and Answer Tip from SaintAntoni

Interviewer: Where do you see yourself five years from now

SaintAntoni: I'll be your boss and you'll be kissing my ass begging me for cheese sandwich and a bottle of tap water for food!

Wednesday, May 21, 2008

Hala Lagot!!! World's Deadliest Rides

Alam ko kakapost ko pa lang ng blog entry for this day pero may naisip lang kasi ako pagkatapos kong panoorin ang Reverse Bungee namin ni Jaq at pagkatpos magpagkasunduan na ipostpone ang EK Team Building ng IS dahil sa magulong weather.

Anyways, di ko lang mawari kasi na bakit ang mga pinoy eh takut-na-takot sumakay sa Space Shuttle, Anchor's Away, Jungle Log Jam, Cyclone Loop, Octopus atbp mga theme park rides tapos hindi sila natatakot na sumakay sa jeep, pedicab, motorbike, tricycle, sa bus at sa lantsa o bangka dito sa Pilipinas?

Ako kasi mas takot na sumakay sa jeep atbo kumpara sa pagsakay sa mga rides sa themepark. Bakit ka nyo? Isa isahin natin...
  • Sa jeep pwede ka magahasa, maholdap, madukutan, mabaril at
    matsansingan
  • ang mga driver ng jeep kung magdrive eh parang nagda-drug-race
  • kung gabi ka uuwi at sa aguinaldo highway ang daan mo, matatakot ka sa mga nagkakarerahang 10 o 16 wheeler trucks! nag-dadrugrace din sila!
  • bali likod mo kung mabangga ang sinasakyan mong jeep.
  • kung tricycle naman 200kph kung magpatakbo, kapit lang ang sandata mo! kapit mabuti anak!
  • wala naman binatbat ang Anchor's Away sa lantsang sinasakyan from Batangas Port to Puerto. Ang alon nga naman dun eh nakakatangay! Take note gawa pa sa kahoy yun ah!
  • Kung nakadaan na kayo sa SkyWay parang walang limit ang pagpapatakbo dun! bakit ang mga driver hilig mag-drugrace?
  • Kung Jasper Bus ang masasakyan mo, makukulili ang tenga ni God sa iyo dahil sa paulit ulit na pagdarasal na hwag sanang tumirik ang bus na sinasakyan mo.
  • Pwede ka pang matetano kapag nasugatan ka sa jeep, bus o trike.
  • Sa Anchor's Away o sa Space Shuttle pwede kang sumigaw ng "PUTANG INA!!!!" habang umaandar ang ride, sa kalye subukan mo tingnan lang natin kung makauwi ka pa ng buhay.
  • Sa jeep kakabahan ka sa mga kasama mo kasi baka isa sa kanila sumigaw ng "HOLDAP ITECH!" eh sa Anchor's Away tingin mo may papansin sa iyo kung sumigaw ka ng "HOLDAP ITO!" ?
  • Sa MRT kung sasakay ka pag-rush hour pagkababa mo bugbog ka na at puro pasa dahil sa balyahan at siksikan eh sa Space Shuttle orderly at may proper seating arrangement. On a second thought, makakalibre ka naman ng pabango sa MRT.
  • Sa motorbike, masanggi ka lang ng isang sasakyan mahahati na sa lima ang katawan mo.
Ngayon, sa tingin mo mas nakakatakot pa ba ang sumakay sa Space Shuttle o Anchor's Away?

Mabilis tayong matakot sa rides na sa tingin natin nakakatakot pero ang hindi natin alam eh inuna muna ng gumawa nun ang kaligtasan natin at kung magkaaberya man eh handa silang bayaran tayo sa perwisyong dinulot nun. Eh kung mabangga ang sinasakyan natng jeep? magmamakaawa pa yung driver na sa mumurahing ospital lang tayo gamutin. Or worse eh balikan tayo para siguradong patay.

Kaya hwag matakot, mag-ESEP-ESEP

Tuesday, May 20, 2008

Hala Lagot!!! May point nga siya

Eto super up na up ang espirito ko sa pamumudmod ng resume whether locally o internationally. hindi dahil sa gusto ko nang umalis sa la salle. I love La Salle for the record. Pero syempre, you aspire for more or to put it correctly

I desire for more! for life, for connections, for happy times and happy memories.

differentiate envy and desire: ENVY is wanting something you don't have while desire is wanting more of what you already have.
Pero sa totoo lang,,, kahit na marami ang nagbibigay sa iyo ng lakas ng loob para magpursige meron isang tao na magpaparealize sa iyo na hindi iyon ganun kadali o kung ilalagay sa masamang salita, ito yung mga taong gusto kang hilahin pababa.

hindi naman siya ganun kasama. By the way ang taong tinutukoy ko eh yung AUNTIE ko. Siya yung nagpalaki sa akin bukod sa nanay ko. Ironic di ba? pero point siya.

kasi nung maligaya ako na dumadaldal bigla siyang banat na?

  1. kaya mo ba magluto?
  2. kaya mo bang mamalengke?
  3. kaya mo bang magwalis?
  4. kaya mo bang maglampaso?
  5. maglaba?
  6. magplantsa?
  7. maghugas ng pinggan?
  8. mag-ayos ng gamit?
  9. maglagay ng sapatos sa tamang lagayan?
  10. mag-ayos ng antenna?
  11. hanapin ang remote ng tv?
  12. maglagay ng mineral water sa water dispenser?
  13. mag-ayos ng hinigaan?
  14. mag-ayos ng damit sa cabinet?
  15. mag-ayos ng pinagkainan?
  16. mag-asikaso ng bisita?
  17. makakaya mo ba na walang gigising sa iyo?
  18. makakaya mo bang hindi kumain ng breakfast?
  19. ng lunch?
  20. ng dinner?
  21. makakaya mo bang bumili sa tindahan?
  22. makakaya mo bang magtanung ng direksyon?
  23. tumawid? kaya mo?
  24. kaya mo bang mag-isa?
At marami pang iba...

ayun kaya nabawasan ang spirit ko, down to 1 percent ulit...

naisip ko? oo nga naman... nabuhay kasi ako na laging may gumagawa sa akin nitong mga bagay na ito kaya ang conclusion ng auntie ko eh dapat ko raw siyang isama kung saan man ako pupunta.

lalu na raw kapag may-asawa at anak na ako, kasi alam niyang helpless ako sa gawaing bahay.

at syempre, mapride ako kaya alam niya na alam ko na hindi ako magpapaturo sa kanya kung paano niya nagagawang linisin ang kwarto ko within minutes. alam nyo yun? yung maliligo lang ako ng ten minutes tapos maayos na ulit kwarto ko. it is as if elves went to my room and cleaned it.

Kaya heto, ultimo pagtutupi ng damit eh nire-research ko sa internet... that's how pathetic I am...

hahahaha.

Anyways, kailangan ko ng tulong! malaking tulong!

Monday, May 19, 2008

Hala Lagot!!! Anu ba nangyayari?

Lahat halos yata ng mga kakilala ko eh pareparehas ang nangyayari....

it's either...

magpapakasal na sila...

buntis...

magpapabinyag ng anak...

birthday ng anak...

mag-aabroad...

uuwi galing abroad...

lilipat ng trabaho...

babalik sa trabaho...

mag-iiba ng career...

nagpapa-brace...

may taning na ang buhay dahil may cancer...

may aids...

may syphilis...

in short lahat may pagbabago sa buhay nila...

naman, im threatened... hahahahahaha anu ba magandang gawin sa buhay?

+ + + + +

speaking of pagbabago, anu ba bago ngayon? kasi nagsasawa na rin ako sa multiply at sa pagpopost ng pictures dun, although hindi ako nagsasawa sa photography ha.

may flickr account naman ako? anu kaya ang magandang gawin na something new ngayon?

Im actually in search of a new hobby pero siguro I need to postpone it muna at isipin ang di mapigilang pagtaas ng presyo ng bigas. At tumulong sa mga kapwa nating Filipino.

Yes! kailangan itaguyod ang lahing Filipino! pero paano?

+ + + + +

Anyways, back to job hunting... frustrating yet exciting hahahahahaha!

+ + + + +

P.S. alam ko walang sense itong entry pero ikaw eh, binasa mo eh, hahahaha

Friday, May 16, 2008

Hala Lagot!!! Survey Kacheapan

eto, tamaan na ang tamaan ha. Wala talaga akong pakealam kung anu iisipin mo pero sasabihin ko lang ang nararamdaman ko ha.

Nakakainis talaga yung mga tao na walang ginawa kung di magpost ng mga survey nila sa friendster, multiply, or kahit sa blog nila.

anu ba? wala ba kayong magawa at yun lang ang kaya ninyong gawin?

HELLO!? wala akong pakealam sa mga gusto nyo sa buhay at please lang refrain from flooding the site with your non-sense info about yourself that eventually you're going to forget!

Hindi siya cute! hindi siya In! at lalung lalo na hindi siya nakakatulong sa pagbaba ng bilihin sa pilipinas!

Please stop that action, just seeing it makes me want to vomit!

+ + + + +

Ok that being said, nahanp ko ito sa bulletin ng friendster and I found it very cute.

basahin nyo na lang ang mga sagot ko sa survey about crushes (wink)

KUNG ANG CRUSH MO AY:

1. nagtanggal ng t-shirt niya sa harap mo?
- titingnan ko kung anung brand ng underwear ang suot niya para alam ko kung anu ireregalo ko sa kanya kapag humingi siya ng lingerie sa akin

2. Ay may bagsak na grade?
- I'll offer my services as a full time tutor and then sabay tsansing, akbay akbay, yakap kapag nagkamali... pagkakataon na eh...

3. niyaya ka maging date niya?
- tatanggi ako kunwari, playing hard to get then sasabihin ko next "time ako taya wag kang tatanggi ha?" syempre dapat may kasunod!

4. ay nadisgrasya?
- puta! kung may nanakit sa kanya, kukuyugin ko buong pamilya nun then I'll kiss her wound until it heals!

5. niyaya ka manood ng sine kasama niya?
- basta horror, para maka-tsansing ulit. kunwari takot pero sa totoo gusto ko lang siya yakapin at amuyin hehehehehe

7. hinawakan kamay mo?
- tatanggalin ko sabay hila akbay hanggang sa she's resting in my muscled chest O_o

8. natamaan ka ng bola?
- magkukunwari na nasaktan ng husto para mag-alala siya sa akin at hindi niya ako iwan

9. nilibre ka?
- pota! kakainis ko kahit anu kung pagkain, isusuot ko kahit anu kapag damit, gagamitin ko kahit modess pa yan. I'll treasure it.

10. inakbayan ka?
- kakandungin ko sabay yakap from behind!

11. pinagtripan ka?
- magkukunwaring pikon hanggang sa umiyak siya para icomfort ko :)

12. kinuha id mo?
- a reason to stay by her side all day :)

13. nabunggo ka?
- aawayin kuno, para lang makausap siya at makita ang kanyang mga mata, staring directly at me.

14. inasar ka?
- magkukunwaring tinatamaan para lang sa ikakasaya niya

15. niyakap ka na lng bigla galing sa likod mo?
- malambot sa likod yun! tingnan ko lang makaalis ka pa hehehe

16. sinabi sayo "i love you"?
- I love myself too!, sabay yakap sa sarili

17. nangutang sayo?
- pucha! lahat sa iyo na! Ok lang!

19. pinasahan ka ng load kahit hindi mo kelangan?
- I'll give her a post paid phone na babayaran ko!

20. tinawagan ka sa bahay?
- ayoko may tumatawag sa akin pero para sa iyo telebabad tayo hanggang umaga!

21 . nakausap mo hanggang madaling araw?
- mag-tatanung ako kung gusto niyang makipag-EB sa akin hehehehe kasi umaga na

22. niyaya ka kung pwede ka maging gf/bf niya?
- O_o cge ba!

+ + + + +

On a sidenote! I got back my inspiration to post quotes in my YM status box!

Hooray!!!

expect more quotes! hahaha


Thursday, May 15, 2008

Hala Lagot!!! Maraming Salamat dahil Friday na!

Another boring day in the office and what is left for me to do here are another mundane tasks of filing, reporting and scheduling. Even IT tasks bore me now. It becomes less and less challenging for me everyday.

But hey, who am I to complain? I must be thankful for my job, since millions of Filipinos are either out of work or force to work a job which neither fulfilling or something to be proud for. And for my current status, this job pays.

Plus, I got so many benefits working here in my current company. Especially the vacation! We have lots of it. It complements our meager salary. Do not be confuse of what I said earlier. My salary is meager compared to industry standards but it is able to support my rather quite expensive lifestyle.

TGIF!

tangina english yan ha!

+ + + +

anyway, yun nga, salamat at friday ngayon bukas saturday ibig sabihin pyrolympics na naman hahaha.

pero parang tinatamad akong pumunta na naman sa MOA! pero kung gusto mo sumama, sasamahan kita basta KKB!

+ + + +

Simula nang, ilagay ko sa multiply account ko ang YM ID ko eh sinalanta na ng kung sinu sino ang Yahoo Messenger ko ng mga contacts.

yung iba sa kanila eh friendly naman pero yung iba eh binura ko na kasi sobrang bastos.

bastos to the point na may nag-message sa akin ng

"Hi! this is luke, 5'8 normal built. fair complexion, smooth. 8 inches cut. Wanna Meet Up?"

TANGINA! anung 8 inches yan?! Isaksak mo sa baga mo yang 8 inches mo GAGO!

naman... tumingin ka na lang sa mga pictures ko! kahit wag ka na mag-comment ayus lang!

+ + + +

neweys, excited na ako kasi friday na ngayon, ibig sabihin lang nito ay pwede na naman akong gumising ng a las 10 bukas. wow! tapos tulog 4 am. hwow!

cge, got to edit pa pictures from nicoleen's baptismal, medyo over sa overdue na eh.

blog you later!

Wednesday, May 14, 2008

Hala Lagot!!! Makakaya ko ba?

Sa unang lapag ko pa lang sa SG eh talaga namang ako'y napapa-u! ako'y napapawow! kasi sobrang ganda.

Ang Changi Airport pa lang eh nakakabusog na!

Nakakalibog ang Changi Airport dahil sa ganda ng iprastraktura nito! Akala mo nasa loob ka ng pagkalaki-laking Mall. NA sa sobrang laki eh walang binatbat ang MOA sa ganda!

Pero mahal na mahal ko ang MOA (SM Mall of Asia) halos tuwing sabado ba naman eh nandun ako sinu ba namang hindi mapapamahal dun.

Kaya hindi na ako nagdalawang isip na i-update ang resume ko at mag-surf sa internet at maghanap ng trabaho sa SINGAPORE. pero sana naman may mag-reply na no? kahit kagabi ko pa lang pinasa ang application ko.

At ginawa ko na yatang newspaper/pocketbook ang pinoysg.com sa kakabasa ng mga topic sa forum na sa totoo lang eh makakatulong sa mga nagbabalak makipagsapalaran sa SINGAPORE.

Pero despite ng kagandahan ng Singapore, dahil sa sobrang daming malls at sobrang daming shops, eh hindi ko pa rin magawang hindi mag-isip at magtanung sa sarili...

Will I jump and take the risks?

Can I leave it all behind, for example, my career here in the Philippines? How about my modeling/acting/singing/hosting/swordsman/fire fighter career? Kaya ko bang ipagpalit yan sa limpak limpak na salapi at secure na buhay sa Singapore?

Makakaya ko bang ipagpalit ang mahirap na buhay dito sa Pilipinas sa medyo mariwasang buhay sa Singapore?

Makakaya ko bang ipagpalit ang buhol buhol na trapiko ng Pilipinas sa mabilis na daloy na sasakyan sa Singapore?

Makakaya ko bang iwan ang mga jeep sa Pilipinas sa Bus at MRT ng Singapore?

Makakaya ko bang hindi amuyin ang halimuyak ng KADIWA Public Market at bagkus ay simsimin ang mga anghet ng mga ANAPS?

Makakaya ko bang ipagpalit ang smoke belching ng Pilipinas sa malinis na hangin ng Singapore?

Makakaya ko bang ipagpalit ang mga pokpok ng Arcontica, Olongapo at Recto sa mga babes ng Gayla Singapore?

Makakaya ko bang ipagpalit ang MOA sa Vivo City ng Singapore?

Makakaya ko bang ipagpalit ang lahat ng ito sa Singapore?

Sandali? nagdadrama ako wala pa ngang tumatawag sa akin para sa interview...

Naku tsaka na ako magdadrama kapag may job offer na wahahahahaha!

sa ngayon tuloy ang ligaya!

Let's go sa MOA PYRO Everyweek!

Monday, May 12, 2008

Hala Lagot!!! Nostalgia Is Eating Me Up!

eto ha, hindi ako sentimental pero sa totoo lang nakakaramdam ako ng nostalgia... kainis talaga...

sandali, let's differentiate the two words just to be clear. Alam nyo na maraming mga tao sa mundo na baligtad ang utak at iba ang pagkakaintindi sa mga salitang ginagamit natin.

Nostalgia, ito yung nararamdaman ng isang tao kapag may napapalayong bagay, tao o hinahanap na pangyayari sa buhay niya. Yung sentimental naman eh yung pagiging masyadong emosyunal to the point na hindi na makatotohanan yung pagiging madrama.

Nostalgia ang nararamdaman ko ngayon.

Sa totoo lang, ayoko na munang marinig ang mga salitang SINGAPORE, PICTURE, TRAVEL at ang mga pangalang DEEJAY, JULIUS, KEN, ACE, AND JAQ.

Kasi bumabalik lang yung pakiramdam na maligaya at malungkot. Lalung Lalo na yung lungkot, kumukurot sa puso. kainis talaga!

Huhuhuhu waaahhh! sana naman may tumawag na!!!!

Ngayon talaga kapag naririnig ko yang mga pangalan na yan eh nalulungkot ako to the max! kasi bakit ba ang saya ng nangyari?

Pero konting tiis pa!

Magkakatotoo ang pinost ko sa MULTIPLY!

Sunday, May 11, 2008

Hala Lagot!!! Sigarilyo Sigarilyo

Tangina! after 12 years!!! nasubukan ko uling manigarilyo!!! Courtesy of Sonny...

pucha kahit dalawang hithit lang eh lasang lasa ko ang pait ng Marlboro Lights!

pero hwaw naman sa lamig sa dibdib... ganun pala ang feeling!

pero hwag kayo mag-alala, naka dalawang hithit lang ako then ayoko na...

baka kumapit sa katawan ko ang amoy at kainisan ko pa sarili ko, hwag na lang hahahaha

ok today is smoking day, next week time to smoke pot or have some coke hahahahaha

Thursday, May 8, 2008

Hala Lagot!!! Calling Card From Deejay

I ask Deejay to make me a calling card for my promotion for my Photography services.





and lookie here...


Oh di ba? orgasmic ang feeling?! hahahahahaha

Deejay! Thank you for the orgasmic calling card ahahahahaha

dami ko na utang sa iyo hehehehe

Hala Lagot!!! Panaginip lang ba ang lahat?

Nagising ako kaninang umaga. Alam ko ang lugar na ito. Dati gustung gusto ko ang lugar na pinag-gigisingan ko. Kahit magulo, sa mga mata ko maayos pa rin ito, kahit makalat, nakakakilos pa rin ako ng maluwag, kahit luma na ang wallpaper ko, tuwang tuwa pa rin akong pagmasdan ito.

Pero anu ang nangyari? Nang makita ko ito parang malungkot ako? nadismaya kumbaga.

Panaginip lang ba ang lahat? Ang tawanan, ang gimik, ang shopping at ang mga tao na nakilala ko. Mga gawa gawa lang ba sila ng isipan ko?

Pero di ko malilimutan ang ganda na nakita ko sa Singapore (wag na lang amoy kasi gusto ko na kalimutan yun). Right from the very start namangha ako sa ganda ng aking nakita. Di ako makapaniwala na totoo ang nakikita kong kapaligiran.

Dito ko napagtanto na may iba pa palang mundo kaysa sa Pilipinas. Ewan ko ba, mahilig lang talaga ako siguro sa magagandang lugar. Dati nagagandahan na ako sa tanawin ng aplaya, karagatan, kabundukan at kabukiran, pero iba talaga ang buhay METRO, nakaka-adik!

Bukod pa dun, ang linis linis sa singapore (pero sobra init). Hinahanap hanap ko talaga ito.

tsaka ang pagbiyahe eh walang problema kasi napakadali gamitin ang MRT nila. Hindi katulad dito na kailangan mo pa bumili ng ticket halus araw araw (pero may pang long term use naman) pero hassle pa rin yung pagtatanggal ng card sa wallet.

Ah basta, ang ganda sa ibang bansa.

Akala ko, kakanta ako dun ng "hinahanap hanap kita manila(cavite)" pero hindi.

Depression lang ang naramdaman ko nung makita ko ang manila. Biruin nyo paglabas ko eh ang nakita ko kaagad sa NAIA eh sari-sari store. "Pilipinas na nga" sabi ko sa sarili ko.

Balik sa dati ulit.

Kung dati, excited ako pumasok sa la salle, ngayon,,, parang ewan... iba na pakiramdam ko,,,

I want to go back.Yo quiero vueltar. Gusto ko bumalik.

kahit mahal ang standard of living, sulit naman hehehehe

nakita ko na kasi ang senyales na pwede akong mabuhay sa singapore
  1. halos lahat nag-eenglish
  2. ang daming malls
  3. ang daming shops
  4. may mrt
  5. may aircon sa bahay
  6. may FHM
  7. may MAXIM
  8. may garden
  9. may theme park
  10. malapit sa indonesia (I LURVE EYT DER)
  11. malapit sa pinas
  12. may apartment
  13. may internet
  14. mura ang IT peripherals and gadgets
  15. mura giordano
  16. may mcdo
  17. may kfc
  18. walang jollibee (hehehehe kaya mahirap na ako utuin hahaha)
  19. may bar sa clarke quay
  20. tahimik na neighborhood
  21. magagandang tanawin
  22. magagalang na kapitbahay (remember jaq hehehe yung baang pinagbuhat mo?)
  23. at marami pang iba
sinasabi ng iba mahohomesick daw ako. pero ewan, ang naisip ko lang nung nsa singapore ako eh yung mga kwento ng kapatid ko hehehehe pati siya na rin.

WAAA!!! gusto ko talaga dun hehehehe.

='(